Vertrouwen, het is zo’n verwarrend ding, het lijkt zo simpel maar als je het wilt pakken lijkt het ongrijpbaar. Hoe ga je om met iets dat nieuw en onbekend is? Sommigen besteden uren aan kijken, uitrekenen, vooruit denken, wachten op signalen, andere mensen, veranderingen of teleurstelling.
We praten over het bouwen aan vertrouwen alsof het een structuur of huis is. Ergens in het bouwen ontdekken we dat we iets zouden moeten loslaten. Loslaten … stoppen met nadenken, stoppen met ons zorgen maken over of we wel opgevangen worden als we vallen, stoppen met scannen van afwijkingen, stoppen met bedenken hoe anderen over ons praten als we er niet zijn. Het stelt ons in staat om te ontspannen, ons te focussen op het nu! En dat is waarom het zo tragisch is als het vertrouwen beschadigd is. Het activeert de behoefte om te voorkomen dat we weer beschadigd raken. We gaan energie geven aan denken wat voor beschadigingen nog meer op ons wachten, wat we kunnen doen opdat het niet weer gebeurd, wie kun je wel en niet vertrouwen, het levert spanningen op. Met als eindresultaat de conclusie dat je niemand kunt vertrouwen. Dat gaat niet werken. Dit maakt geen betere wereld.
Vertrouwen is jouw relatie met het onbekende, wat je niet kunt controleren. Je kunt niet alles onder controle hebben. Het is niet alles of niets. Het is een langzaam leerproces in het kennen van jouw capaciteiten en die van jouw omgeving en de wereld. Dat heeft tijd nodig. Bekijk het filmpje en geniet van wat vertrouwen hier laat zien. Het is het waard om het te blijven ontwikkelen, ook al is het niet makkelijk. Hoe kan jij jouw vertrouwen verder ontwikkelen?
