Heb jij de ruimte gehad om je zo te ontwikkelen dat je precies voelt wat jij wilt, wat jij nodig hebt? Niet wat een ander voelt, wil of nodig heeft maar jij! Of ligt je focus op het verplaatsen hoe iets voor een ander voelt? Denken voor de ander? Het zorgen voor de ander?

Angst ligt hier vaak aan de basis. Angst om anderen te kwetsen. Angst om andere vervelende gevoelens te bezorgen, is de verantwoordelijkheid die dan op jouw schouders rust. Pfff hoe zwaar kan dat voelen. Geregeld kom ik in mijn praktijk tegen dat de kern ligt in angst om er alleen voor te komen staan. Angst dat de ander je dan niet meer wil en je afstoot. Een rechtstreekse trigger op leven / dood. De bron kan al liggen in hele vroege levenservaringen: een noodleidende moeder, tweeling verlies e.d.

Wanneer jij je lange tijd aanpast aan jouw omgeving, raak je steeds meer verwijderd van jouw echte-ik. Je ontwikkelt als het ware een onecht deel. Een deel dat voelt wat een ander voelt en nodig heeft. Verre weg van wat jij nu voelt en vooral wat jij nu nodig hebt! Ergens is dit in je leven nodig geweest om te kunnen overleven. De vraag die jij jezelf mag stellen: Is dit nog steeds functioneel in het hier en nu?

Groot aanpassingsvermogen is een krachtige kernkwaliteit met als stevige valkuil de verbinding met jezelf, je echte-ik, kwijt te raken. Dit kan z’n weerslag hebben op heel veel zaken zoals de drachtkracht van je lijf, datgenen wat jou nou net jou maakt of wat jouw levensgeluk geeft. Op lange termijn een aanslag op jouw gezondheid & welzijn, denk aan burn-out, depressie. Hoe lastig als iemand je dan vraagt wat wil jij? Wat wil jij nu vanuit je hart? Wat heb jij nu echt nodig?

Weet jij deze weg te vinden? Het is pittige weg, een van vallen en opstaan. Van momenten van verwarring en emoties. Een weg die ook jij kan maken! Vanuit ervaringsdeskundigheid kun je ondersteuning krijgen in dit proces. Zodat jij de verbinding met jezelf kan herstellen en vanuit deze kracht in verbinding kan komen met jouw omgeving.